Tuinbouw Jongeren Nederland

19 oktober 2023

Water heeft geen geheimen meer voor Tuinbouw Jongeren Nederland.

Water is lang een ondergeschoven kindje geweest, zo weet Mathieu Gremmen, en met een lange carrière in het waterwezen op de teller is hij niet de eerste de beste die het zegt. Dat is echter de laatste tijd aan het veranderen, omdat een duurzame beschikbaarheid onder druk staat en tevens de kwaliteit ervan steeds meer in de belangstelling staat.

Dat weet de tuinder natuurlijk ook, maar waar hij doorgaans donders goed weet dat er nergens in de wereld meer bloemen of tomaten van een vierkante meter komen als bij ons, kan hij op het gebied van goed waterbeheer nog wel wat leren. We zijn niet het spreekwoordelijke beste jongetje van de klas en de Maas wordt er bij binnenkomst in Maastricht niet schoner op naarmate hij dichter bij de zee komt.

"Niet bij mij hoor"
Illustratief is een recent onderzoek naar lekkages op moderne tuinbouwbedrijven. Bij een zevental kwekers, waaronder verschillende substraattelers (groenten en bloemen) en een tweetal chrysantenkwekers, werd gekeken of er vanuit de kas voor het milieu schadelijke stoffen in het oppervlakte water buiten terecht kwamen. Geen van de tuinders had het idee dat dit wel eens ‘significant’ kon wezen maar op alle bedrijven werd met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vastgesteld dat dit wel degelijk het geval was. En in alle gevallen schrokken de betreffende ondernemers dan ook van de bevindingen.

 
Vlnr. Mathieu Gremmen (dagvoorzitter), Klaasjan Raat (Wateronderzoeksinstituut KWS), Rick van Schie (voorzitter tuinbouwjongeren), Guus Meis (Glastuinbouw Nederland) en Manfred Wienhoven (Onderzoeksbureau Ecorys Nederland).

Dit was absoluut een van de ‘take away’ van de bijeenkomst van Tuinbouwjongeren Nederland gisterenmiddag bij Deliflor Hoogweg in Nieuwaal. Het gezelschap, dat bestond uit een stuk 70 jongeren afkomstig uit vrijwel alle hoeken van het land, liet zich door Guus Meis (beleidsspecialist Water & Omgeving Glastuinbouw Nederland), Klaasjan Raat (Wateronderzoeksinstituut KWS) en Manfred Wienhoven (Onderzoeksbureau Ecorys Nederland) bijpraten over de actuele kwaliteit en beschikbaarheid van water, innovaties in ondergrondse wateropslag en waterwinning, en, zoals zojuist genoemd, het meestal zichtbare maar toch ongeziene probleem van zoiets ogenschijnlijk simpels als lekkage.

Suikerbieten
Dat moet beter, zo weten de heren, maar het is leuk in dit verband nog twee zaken aan te halen. In de eerste plaats: het gaat heel veel beter dan vroeger. De waterkwaliteit is ‘goed’ als alle vinkjes groen zijn, maar als van een x aantal criteria eerst alles rood was en er nu nog maar 1 of 2 te wensen over laten, krijgt het nog altijd het stempel ‘slecht’. Dat geeft kortom een vertekend beeld. In de tweede plaats is er veel innovatie op het gebied van recirculatie en opslag. De praktijk van ondergrondse opslag bestaat al sinds de jaren ’80 maar gebeurt steeds effectiever en ook zijn er allerlei voorbeelden van samenwerkingen tussen tuinders onderling en tussen tuinbouw en externe partijen. Om er een wat bekendere maar ook bijzondere uit lichten: wist u dat een suikerbiet voor 75% uit water bestaat? Als je dan, zoals in de suikerfabriek van Cosun in Dinteloord gebeurt, jaarlijks 2.5 miljoen ton bieten perst, hou je zo’n 1.8 miljoen kuub ‘restwater’ over. In coördinatie met het nabijgelegen tuinbouwcluster in Nieuw Prinseland wordt dit water nu voor een belangrijk deel aan hen geleverd, waarbij een groot deel daarvan (de suikerbiet wordt verwerkt tussen september en januari, het water is nodig in de zomer) dan weer in de ondergrond wordt opgeslagen.